در بحث برنامه ریزی برای توسعه فردی توضیح داده‌ایم که وقتی می‌خواهید مهارتی را در خود تقویت کنید بهتر است ابتدا یک شناسنامه برای آن مهارت تنظیم کنیم. به این معنا که تکلیف‌تان مشخص باشد که این مهارت شامل چه خرده‌مهارت‌هایی است (خرده‌مهارت = subskill). وقتی یک مهارت را به چند مهارت کوچک‌تر تقسیم کنید،

ماه، این سنگ سرگردان به دور زمین، همیشه سوژه‌ای جذاب برای عکاسان بوده است؛ حتی عکاسانی که زمینهٔ تخصصی‌شان آسمان و نجوم نیست. جالب این‌جاست که عکاسی از این سوژهٔ ظاهراً ساده، در سبک‌های بسیار متنوعی هم انجام می‌شود: برخی عکس‌های ماکرو از سطح ماه را ترجیح می‌دهند. عده‌ای دیگر عکاسی از هلال نازک ماه

آیا پیش آمده که تکه‌های برنامه‌های تلویزیونی را در اینستاگرام (و نه تلویزیون) ببینید؟ آیا پیش آمده که توییت یک هنرمند را در تلویزیون (و نه توییتر) بشنوید؟ آیا شده که کنسرت مورد علاقه‌تان را در یوتیوب یا آپارات (و نه در سالن اجرا) تماشا کنید؟ آیا شده که داستان یک فیلم مستند را در

در بررسی نظرات، تجربه‌ها و تمرین‌هایی که دوستان متممی در درس‌های مختلف مطرح می‌کنند، با سوالات و چالش‌هایی مواجه می‌شویم که احتمالاً تجربهٔ مشترک بسیاری از ماست. اما به خاطر محدودیت فضای هر درس و نیز این که همه می‌کوشیم گفتگوها از موضوع اصلی دور نشود، این سوالات و چالش‌ها بی‌پاسخ می‌مانند و گفتگویی بر

در معرفی دوره آموزش پیچیدگی و سیستمهای پیچیده گفتیم که این دوره را ابتدا با معرفی تعدادی از دانشمندان، صاحب‌نظران و کتاب‌های مهم در زمینهٔ پیچیدگی آغاز خواهیم کرد. نخستین کسی که به معرفی‌اش می‌پردازیم دیوید کرکائر است و پس از او به سراغ دانشمندان و متفکران دیگر خواهیم رفت. ضمناً نگران پیچیدگی اسم‌ها و

مهارت های زندگی یا Life Skill اصطلاح آشنایی است که این روزها مدام با آن مواجه می‌شویم. افراد و سازمان‌های بسیاری هم در زمینهٔ آموزش مهارتهای زندگی فعالیت می‌کنند. اما منظور از مهارتهای زندگی چیست؟ در نگاه اول به نظر می‌رسد که تعریف مهارتهای زندگی دشوار نیست: مهارتهایی که به زندگی بهتر کمک کنند. اما

مهارت گزارش نویسی یکی از پایه‌ای‌ترین و ضروری‌ترین مهارتهای نرم است که هم در دانشگاه و هم در محیط کار می‌تواند نقشی بسیار مهم در رشد فردی و طی کردن بهتر و سریع‌تر مسیر شغلی ایفا کند. با این حال عجیب است است که معمولاً وقت چندانی را به یادگیری و بهبودش اختصاص نمی‌دهیم. متأسفانه

با توجه به این‌که همین الان در حال استفاده از موبایل یا لپ‌تاپ هستید، طبیعی است که کیبورد QWERTY را می‌شناسید. کافی است به گوشه‌ی سمت چپ بالای صفحه کلید خود نگاه کنید تا شش کلید Q و W و E و R و T و Y را در کنار یکدیگر ببینید. همین چیدمان صفحه

معمولاً کسانی که به نتیجه می‌رسند مدیریت زمان و انضباط شخصی یکی از چالش‌هایشان است، ابتدا به سراغ ابزارها و تکنیک‌ها می‌روند. از چک لیست گرفته تا سرگرم شدن با تکنیک پومودورو (قطعه‌قطعه کردن کارها) و از جدول برنامه ریزی روزانه گرفته تا برنامه ریزی هفتگی و برنامه ریزی ماهانه. قطعاً این تکنیک‌ها مفیدند و

یکی از موضوعاتی که یک کوچ حرفه ای حتماً باید به آن توجه داشته باشد، توجه به چارچوبها و مدلها و استفاده از آن‌ها در کوچینگ است. به همین علت این درس را به اهمیت این ابزارها اختصاص داده‌ایم. محتوا و ماهیت این درس بسیار شبیه درس اهمیت مدلها برای مشاوران کسب و کار است.

ما می‌یکی از موضوعاتی که یک کوچ حرفه ای حتماً باید به آن توجه داشته باشد، توجه به چارچوبها و مدلها و استفاده از آن‌ها در کوچینگ است. به همین علت این درس را به اهمیت این ابزارها اختصاص داده‌ایم. محتوا و ماهیت این درس بسیار شبیه درس اهمیت مدلها برای مشاوران کسب و کار

همان‌طور که می‌دانید، متمم روزانه جمله‌هایی را در بالای صفحهٔ نخست سایت منتشر می‌کند. با توجه به این که امکان ذخیره شدن این جمله‌ها و مرور دوبارهٔ آن‌ها فراهم نیست،‌ بعضی از این جمله‌ها را جداگانه در قالب #دعوت به گفتگو مطرح کرده و برخی دیگر را در قالب مجموعه‌هایی از هفت جمله (مربوط به یک هفته)

این نخستین درس از سلسله درس‌های «سیستم های پیچیده / Complex Systems» در متمم است. در دوره آموزش پیچیدگی و سیستمهای پیچیده به موضوعاتی مانند تعریف‌ها و مفاهیم پایه در سیستمهای پیچیده، ویژگی‌ها و رفتارهای سیستمهای پیچیده، تحلیل سیستمهای پیچیده و طراحی و بازطراحی سیستمهای پیچیده خواهیم پرداخت. سعی می‌کنیم در این سلسله درس مثال‌هایی

یک مطلب ساده در وبلاگ‌تان می‌نویسید یا در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌کنید و با هیجان منتظر می‌مانید تا ببینید دیگران چه کامنت‌هایی می‌گذارند و چه عکس‌العملی نشان می‌دهند. به نظر خودتان حرف عجیبی نزده‌اید و قرار نیست پاسخ غیرمنتظره‌ای دریافت کنید. شاید چند کامنت و پاسخ در تأیید حرف‌تان، شاید چند نکته‌ی تکمیلی و شاید

در سال‌های اخیر اصطلاح روتین را بسیار بیشتر از گذشته می‌شنویم. قبلاً نهایت چیزی که گفته و شنیده می‌شد چنین جمله‌هایی بود: «خبر خاصی نیست. زندگی روتین رو می‌گذرونم. بی هیچ‌ اتفاق و هیجانی.» یا شاید در اداره‌ای می‌شنیدیم: «این کار کاملاً‌ روتینه. یه فرم درخواست پر می‌کنید و می‌دید به واحد مالی.» اما اخیراً

«خوب شد امسال بهم نوبل نمی‌دن. چند ماهه خیلی سرم شلوغه. کلی درخواست‌های مختلف از این‌ور و اون‌ور دارم. واقعاً دیگه جا نداشت که گرفتن جایزهٔ نوبل هم بهش اضافه بشه.» این‌ها شوخی یک دانشجوی جوان در حیاط دانشگاه، بعد از این‌که در درس فیزیک پایه «افتاده» و نمرهٔ قبولی نگرفته نیست. این‌ها حرف‌های پیتر

«اگر احساس می‌کنی این ایام زیادی گیج و حواس‌پرت هستی و همیشه در طول روز نگران هستی که در را قفل کرده‌ای یا نه، صبح‌ها که در را قفل می‌کنی یه پیام واتس‌اپی یا تلگرامی به خودت بده و بگو در را قفل کردم.» «اگر می‌بینی حجم شیرینی‌ای که روزانه می‌خوری زیاد شده، با خودت

در هر شغل، تخصص و حرفه‌ای کسانی هستند که نام‌شان به یکی از نمادهای حرفه‌شان تبدیل می‌شود. به این معنا که شنیدن نام‌شان، آن حرفه را تداعی می‌کند و شنیدن نام آن حرفه یا تخصص، نام ایشان را به ذهن می‌آورد. هر کس می‌خواهد در رشته‌ای متخصص شود (با تعریف دقیق تخصص) یا یک مسیر

اگر به‌دنبال تمرینی خوب برای تسلط بهتر بر تفکر سیستمی هستید، چالش میان کتابفروش‌ها و نمایشگاه کتاب یک گزینهٔ مناسب است. به همین علت، تصمیم گرفتیم این بحث را در قالب دعوت به گفتگو مطرح کنیم تا فرصتی برای فکر کردن عمیق‌تر و جدی‌تر به این مسئله فراهم شود. همان‌طور که می‌دانید، جز معدود کتاب‌فروشی‌هایی

آیا برای شما هم پیش آمده که برای ارسال یک پیام یا جستجوی آرشیو مکالمه‌هایتان داخل اپلیکیشن واتس‌اپ باشید و یک نفر به محض این‌که متوجه می‌شود آنلاین هستید،‌ شما را با پیام‌های خود بمباران کند؟ آیا پیش آمده که کسی بدون هماهنگی یا توافق قبلی برایتان ایمیل بزند و فردای آن روز گله کند

«گزارشهای توصیفی» یا «descriptive reports» یکی از مهم‌ترین انواع گزارش هستند و نخستین پله در یادگیری گزارش نویسی آشنایی با گزارش های توصیفی است. لازم است همین‌جا پیش از شروع درس این نکتهٔ مهم را یادآوری کنیم که قرار نیست همیشه و همه‌جا یک گزارش توصیفی کامل بنویسید و ساختار گزارش توصیفی را تمام و

ما در متمم علاقه‌ داریم سرفصل‌های رشته‌های دانشگاهی را – در مواردی که به درس‌های متمم ربط پیدا می‌کنند – بررسی کنیم. با بررسی سرفصل‌ها، هم تصویر بهتری از یک رشته یا گرایش به دست می‌آوریم، هم متوجه می‌شویم که رویکرد دانشگاهی به آن حوزه چیست و طبیعتاً‌ چون کتابها و مقالات و آثار صاحب‌نظران

موضوع این درس کوچینگ شناختی (cognitive coaching) است. کوچینگ شناختی یکی از انواع کوچینگ است که کمتر شناخته شده و درباره‌اش حرف زده‌اند. البته ایده‌ها و تکنیک های کوچینگ شناختی جدید و خارق‌العاده نیست. اما به‌هرحال با این اسم کمتر به آن اشاره می‌شود. یا در میان کسانی که کوچ هستند کمتر می‌شنویم که کسی

همان‌طور که می‌دانید، متمم روزانه جمله‌هایی را در بالای صفحهٔ نخست سایت منتشر می‌کند. با توجه به این که امکان ذخیره شدن این جمله‌ها و مرور دوبارهٔ آن‌ها فراهم نیست،‌ بعضی از این جمله‌ها را جداگانه در قالب #دعوت به گفتگو مطرح کرده و برخی دیگر را در قالب مجموعه‌هایی از هفت جمله (مربوط به یک هفته)

در این درس دربارهٔ یادگیری دو حلقه ای حرف می‌زنیم. این اصطلاح ابتدا در بحث «یادگیری سازمانی» مطرح شد. اما بعداً به تفکر سیستمی، مدل ذهنی و مباحث توسعه فردی هم راه پیدا کرده. مستقل از این‌که کدامیک از درس‌های متمم برایتان جذاب است و با چه انگیزه‌ای عضو متمم هستید، مهم است که مفهوم

مهارت گزارش نویسی یکی از پایه‌ای‌ترین و ضروری‌ترین مهارتهای نرم است که هم در دانشگاه و هم در محیط کار می‌تواند نقشی بسیار مهم در رشد فردی و طی کردن بهتر و سریع‌تر مسیر شغلی ایفا کند. با این حال عجیب است است که معمولاً وقت چندانی را به یادگیری و بهبودش اختصاص نمی‌دهیم. متأسفانه

«من همیشه آدم امیدواری هستم.» «انسان باید در زندگی امید داشته باشد.» «من مسئولیت خودم را امید بخشیدن به دیگران می‌دانم.» «کسی که امید دارد، در سخت‌ترین شرایط هم ادامه می‌دهد.» «فلانی نماد امیدواری است.» «امید انسان، آخرین سرمایهٔ اوست.» «با این اوضاع سخت، چگونه امید به آینده را در خود حفظ کنیم؟» همه‌ٔ ما

«تجربه های ذهنی» تمرین‌هایی هستند که برای پرورش تصویرپردازی ذهنی و افزایش قدرت تحلیل به کار گرفته می‌شوند. به این شکل که وضعیت‌هایی – که لزوماً در دنیای واقعی امکان‌پذیر نیستند – را تصور می‌کنیم و می‌کوشیم درباره‌شان قضاوت کرده یا عکس‌العمل خود را در آن وضعیت پیش‌بینی کنیم. نویسندگان و صاحب‌نظران بسیاری بسته به

تا این‌جا در دورهٔ فکر کردن با نوشتن برایمان شفاف شده که یکی از مهم‌ترین فعالیت‌های فکری «بازنگری» یا «اندیشیدن به گذشته» است. همان چیزی که تفکر تأملی نامیده می‌شود. ممکن است بگویید فکر کردن به گذشته برای من جذاب نیست. مهم‌ترین جنبهٔ فکر کردن برای من، فکر کردن به حال و آینده و افزایش

نگرانی از آینده بخشی از زندگی ما انسان‌هاست. البته قاعدتاً سهم نگرانی در زندگی همه‌ی ما یکسان نیست. حجم نگرانی هم در مقاطع مختلف زندگی و در موقعیت‌های متفاوت فرق می‌کند. موضوع‌های نگرانی هم برای ما یکسان نیست (+). بعضی از ما نگرانی‌های مالی داریم: نکند روزی پولم تمام شود و پول کم بیاورم؟ نکند

◼️ ساعت کار تمام شده و باید به خانه بروید. اما کمی بی‌حوصله هستید. یا حوصلهٔ اهل خانه را ندارید، یا جلسات امروز خسته‌تان کرده و ترجیح می‌دهید با کمی فاصله به خانه بروید تا چهرهٔ سرحال‌تری از شما ببینند. کجا می‌روید؟ ◼️ می‌خواهید از خانه بیرون بروید و کمی بچرخید. قدم بزنید و اطراف

خواندن سفرنامه فرصتی است تا انسان به معجزهٔ زبان و کلمات «طی‌الارض» کرده در جغرافیا جابه‌جا شود و نقطه‌ای دیگر از جهان را از دریچهٔ چشم دیگری ببیند. خواندن سفرنامه‌های قدیمی بُعدی دیگر هم به این معجزه می‌افزاید و آن جابه‌جایی در زمان است. از همین منظر است که «زبان» انسان را از حیوانات دیگر

در تاریخ شرکت کوکاکولا دو مدیر بسیار مشهور وجود دارد که رفتارها و تصمیم‌هایشان را در دوره‌های مدیریتی نقل می‌کنند و آموزش می‌دهند: یکی روبرت گویزوئتا (Roberto Goizueta) و دیگری داگلاس آیوستر (Douglas Ivester). این دو مدیر تقریباً‌ به یک اندازه مشهورند اما در دو جهت مخالف: گویزوئتا رهبری قدرتمند و افسانه‌ای بود که طی

مثل همیشه این بار هم در #دعوت به گفتگو می‌خواهیم به سراغ یک جملهٔ کوتاه برویم و دربارهٔ آن حرف بزنیم. این بار جمله‌ای از والت ویتمن (Walt Whitman) را انتخاب کرده‌ایم که می‌شود آن را زیرمجموعهٔ بحث خودشناسی دانست. البته او شاعر و ژورنالیست است و نه روانشناس و فیلسوف. بنابراین طبیعی است که

آن داستان معروف قورباغهٔ پخته را یادتان هست؟ قورباغه‌ای که می‌گویند اگر در آب داغ بیفتد سریع بیرون می‌پرد، اما اگر در آب معمولی قرار بگیرد و آب به تدریج داغ شود، آن‌قدر در جای خود می‌ماند تا بپزد و جان بدهد. احتمالاً می‌دانید که چنین داستانی دربارهٔ قورباغه‌ها درست نیست. آن‌ها تا زمانی که