«قدرت پول» یک واقعیت انکارناپذیر است. حتی آن‌هایی که همیشه یادآوری می‌کنند که یک بیمار در بستر مرگ را نمی‌توان فقط با پول به زندگی برگرداند، جایی در گوشهٔ ذهن‌شان می‌دانند که این مثال و مثال‌های مشابه، اهمیت پول در زندگی و نقش پول در بسیاری از ابعاد قدرت (قدرت اقتصادی، قدرت اجتماعی، قدرت سیاسی

رولف دوبلی در کتاب هنر خوب زندگی کردن فصلی را به اثر معکوس اختصاص داده و پرسیده است: «چرا چیزهایی که قرار است برای ما زمان بخرند، معمولاً وقت‌مان را تلف می‌کنند؟» (عنوان این فصل در نسخه‌ی انگلیسی Counter-productivity است). او استدلال و ادعای خود را بر پایه‌ی دو مثال اصلی بنا کرده است. نخستین مثال، مربوط

«توسعه پایدار» از جمله اصطلاحات زیبایی است که زیاد در مورد آن می‌شنویم، اما اتفاق‌نظر چندانی درباره‌ی مفهوم آن وجود ندارد. واقعاً برای تجربه‌ی «توسعه پایدار» چه باید کرد؟ چه اهدافی باید مورد توجه قرار بگیرند؟ چه بایدها و نبایدهایی را لازم است در برنامه‌ریزی‌ها و سیاست‌گذاری‌های خود لحاظ کنیم؟ ما در درس سیستمهای کنترل

این جملهٔ ظاهراً طنز‌آمیز منسوب به ساموئل باتلر است که: «مرغ، ابزاری است که تخم‌مرغ از آن برای تکثیر خود استفاده می‌کند.» در این جمله، منطق متعارف زاد و ولد برعکس شده است: معمولاً ما در رابطهٔ مرغ و تخم‌مرغ، اصالت را به مرغ می‌دهیم: مرغ برای تکثیر خود «تخم» می‌گذارد و به این شیوه،

اگر به حافظهٔ خود مراجعه کنید، احتمالاً تأیید می‌کنید که چند دهه قبل به اندازهٔ این روزها اصطلاحاتی مانند رشد شخصی و توسعه فردی به چشم‌مان نمی‌خورد و حتی برای بسیاری از ما آشنا نبود. در حالی که الان کافی است جستجویی کوتاه در وب داشته باشید یا لحظاتی به اینستاگرام سر بزنید تا مدرس‌ها،

مهم‌ترین تفاوت انسان‌ها در مواجهه با پول چیست؟ میزان خسیس بودن (یا دست‌و‌دلبازی؟)؟ حریص بودن (یا قانع بودن)؟ ریسک‌پذیری (یا محافظه‌کاری)؟ نگاه کوتاه‌مدت (یا بلندمدت)؟ اهل خرج کردن (یا پس‌انداز)؟ آدرین فرنهام طراحی پرسشنامهٔ سنجش نگرش پولی معتقد است مهم‌ترین تفاوت مدل ذهنی انسان‌ها در زمینهٔ‌ پول «money obsession» است. این اصطلاح را در فارسی

از خواب بیدار می‌شوید. خانه را ترک می‌کنید و به چند رهگذری که در خیابان می‌بینید لبخند می‌زنید. آن‌ها هم لبخند می‌زنند و از کنارتان عبور می‌کنند. به محل کار می‌رسید. مدیرتان، تقریباً همان رفتارهای همیشگی را انجام می‌دهد. احوال‌پرسی می‌کند. کارهای روز گذشته را پیگیری می‌کند و کمی هم دربارهٔ برنامهٔ هفتهٔ بعد حرف

همان‌طور که می‌دانید، متمم روزانه جمله‌هایی را در بالای صفحهٔ نخست سایت منتشر می‌کند. با توجه به این که امکان ذخیره شدن این جمله‌ها و مرور دوبارهٔ آن‌ها فراهم نیست،‌ بعضی از این جمله‌ها را جداگانه در قالب #دعوت به گفتگو مطرح کرده و برخی دیگر را در قالب مجموعه‌هایی از هفت جمله (مربوط به یک هفته)

روانشناسی پول از جمله موضوعاتی است که در جامعهٔ‌ ما به‌اندازهٔ اهمیتی که دارد، مورد توجه قرار نگرفته است. این بحث آن‌قدر مهجور مانده که بسیاری نمی‌دانند چیزی به اسم علم روانشناسی پول وجود دارد و اگر جایی از روانشناسی پول حرف بزنید، احتمالاً آن را از جنس موضوعات انگیزشی نظیر «روانشناسی پولدار شدن»، «روانشناسی

«مالی درمانی» یا «financial therapy» یکی از اصطلاحاتی است که در دو دههٔ اخیر رواج یافته است. در این درس دربارهٔ مالی‌درمانگرها یا مانی‌تراپیست‌ها صحبت می‌کنیم و یاد می‌گیریم فعالیت‌های «مالی درمانی» چه تفاوتی با مشاوره مالی شخصی دارد؟ هم‌چنین این فعالیت‌ها تا چه حد با کوچینگ مالی – که یکی از انواع کوچینگ و

همان‌طور که می‌دانید، ما هر از چند گاهی در قالب پاراگراف فارسی متمم به سراغ #کتابهای کلاسیک ایران و جهان می‌رویم و بخش‌هایی از آن‌ها را مرور می‌کنیم. این بار می‌خواهیم به سراغ کتاب تذکره الاولیاء عطار نیشابوری برویم. کتابی که در آن، عطار نیشابوری به گردآوری احوال و کردار بزرگان و عرفا پرداخته و از

اگر مشتری یک کسب و کار خواسته‌ای داشته باشد که با قوانین داخلی آن مجموعه هم‌خوان نباشد، چه باید کرد؟ آیا باید خواستهٔ مشتری را در اولویت قرار داد؟ یا قوانین سازمانی مهم‌تر هستند و نباید آن‌ها را به خاطر خواست یک مشتری زیر پا گذاشت؟ چنین پرسشی کلی و مبهم است و شاید منطقی

رشتهٔ «اقتصاد پیچیدگی / Complexity Economics» یکی از شاخه‌های نوظهور علم است که می‌کوشد سیستمهای اقتصادی را با استفاده از ابزارها و تکنیک‌های رایج در نظریه سیستمهای پیچیده مدلسازی و تحلیل کند. دانشمندان این رشته منتقد برخی از روش‌ها و نگرش‌ها در رویکردهای رایج علم اقتصاد هستند و با وجودی که هنوز اقتصاد پیچیدگی در

بسیاری از مردم، حتی فعالان استارتاپی و کسانی که خود را با اکوسیستمهای استارتاپی ایران و جهان آشنا می‌دانند، وقتی از مدیران ارشد حوزهٔ تکنولوژی در آمریکا حرف می‌زنند، همهٔ آن‌ها را کم‌و‌بیش شبیه هم می‌بینند. مارک زاکربرگ، بیل گیتس، جف بزوس، رید هافمن، سم آلتمن، پیتر تیل، ایلان ماسک و الکس کارپ، نمونه‌هایی از